Miażdżymy subjuntivo czyli wszystko co musisz wiedzieć o trybie łączącym

Język hiszpański ma w sobie kilka niespodzianek, które spędzą sen z oczu niejednemu poliglocie. Takim easter eggiem jest tryb subjuntivo. Bez jego znajomości trudno jest komunikować się w Hiszpanii ponieważ miejscowi używają go niemal codziennie. Stosują subjuntivo składając życzenia, wyrażając żal, żądanie lub emocje względem drugiej osoby. Opanowanie subjuntivo to kolejny kamień milowy na drodze do sukcesu w nauce języka hiszpańskiego.

Pewnie pamiętasz z lekcji języka polskiego w szkole podstawowej, że w języku polskim możemy wyróżnić trzy tryby: oznajmujący, przypuszczający i rozkazujący.

Język hiszpański pod tym względem jest bogatszy. Hiszpanie lubią komplikować sobie życie i dodali jeszcze czwarty tryb – subjuntivo.

Postaram się wyjaśnić dokładniej o co w nim chodzi, kiedy się go stosuje i jak łatwo się go nauczyć.

Co to jest subjuntivo?

Cała trudność w zrozumieniu trybu subjuntivo polega na tym, że nie możemy go porównać do niczego co znamy w języku polskim. Jest to konstrukcja specyficzna dla języka hiszpańskiego i polega na użyciu odpowiedniej formy czasownika.

Subjuntivo występuje w zdaniach prostych i złożonych.

Nazywany jest trybem łączącym ponieważ w zdaniach złożonych – w tym trybie – chcemy połączyć ze sobą dwa zdania przy użyciu wyrażenia łączącego (funkcja łącznika), podczas gdy w zdaniu docelowym dochodzi do zmiany osoby.

• Yo quiero que tú lo hagas.
  Ja chcę abyś ty to zrobił.

Natomiast w zdaniach prostych – w tym trybie – nie występują wyrażenia łączące, lecz bardzo konkretne wyrazy, które wymuszają użycie trybu subjuntivo.

• Ojalá haga calor. Oby było ciepło.

Parafrazując powyższe, tworzenie trybu subjuntivo polega na użyciu właściwej formy czasownika w sytuacji gdy chcemy połączyć ze sobą dwa zdania, w których dochodzi do zmiany osoby lub gdy wskazuje na to konkretne słowo albo fraza.

W dalszej części artykułu postaram się na wielu przykładach wytłumaczyć wszystkie niuanse tworzenia trybu subjuntivo w czasie Presente de Subjuntivo.

Ile czasów w języku hiszpańskim ma tryb subjuntivo?

Subjuntivo występuje w języku hiszpańskim aż w pięciu czasach. Oznacza to, że w zależności czy mówimy o teraźniejszości, przeszłości czy przyszłości musimy użyć innej formy subjuntivo. Możemy wyróżnić:

1. presente de subjuntivo (czas teraźniejszy)
2. pretérito perfecto de subjuntivo (czas przeszły dokonany złożony)
3. imperfecto de subjuntivo (czas przeszły niedokonany)
4. pluscuamperfecto de subjuntivo (czas zaprzeszły)
5. futuro de subjuntivo (czas przyszły)

Jak się tworzy tryb subjuntivo w czasie teraźniejszym?

Najważniejszą zasadą przy tworzeniu subjuntivo w czasie teraźniejszym jest znajomość odmiany czasowników w czasie Presente de Indicativo. Formę trybu Presente de Subjuntivo tworzymy, dodając właściwe końcówki do tematu pierwszej osoby liczby pojedynczej w czasie Presente de Indicativo.

Kolejną podpowiedzią jak zapamiętać formy subjuntivo jest to, że czasowniki odmienione są identycznie jak w trybie rozkazującym w formie przeczącej (imperativo negativo). Jedyną różnicą jest to, że w trybie rozkazującym nie ma pierwszej osoby liczby pojedynczej (yo). W trybie subjuntivo, forma pierwszej osoby liczby pojedynczej jest taka sama jak trzecia osoba (ella).

Czasowniki pierwszej koniugacji (końcówka AR) będą miały następujące końcówki:

Subjuntivo odmiana czasownika: TRABAJAR

• yo – trabaje
• tú – trabajes
• ella – trabaje
• nosotros – trabajemos
• vosotros – trabajéis
• ellos/ellas/ustedes – trabajen

Czasowniki drugiej koniugacji (końcówka ER) będą miały następujące końcówki:

Subjuntivo odmiana czasownika: COMER

• yo – coma
• tú – comas
• ella – coma
• nosotros – comamos
• vosotros – comáis
• ellos/ellas/ustedes – coman

Czasowniki trzeciej koniugacji (końcówka IR) będą miały następujące końcówki:

Subjuntivo odmiana czasownika: ESCRIBIR

• yo – escriba
• tú – escribas
• ella – escriba
• nosotros – escribamos
• vosotros – escribáis
• ellos/ellas/ustedes – escriban

Subjuntivo odmiana czasowników nieregularnych

Wszystko byłoby proste gdyby nie czasowniki nieregularne, a jak wiemy jest ich w języku hiszpańskim dużo. Już pomagam Ci to pogrupować i szybko się nauczyć czasowników nieregularnych w subjuntivo. Pamiętaj, że w języku hiszpańskim występują czasowniki częściowo i całkowicie nieregularne.

Czasowniki częściowo nieregularne (zakończone na -gar, -ger, -car)

W takich czasownikach następuje zmiana ortograficzna, która wynika z zasad wymowy.

Subjuntivo odmiana czasownika: PAGAR (płacić).

• yo – pague
• tú – pagues
• ella – pague
• nosotros – paguemos
• vosotros – paguéis
• ellos/ellas/ustedes – paguen

Jeżeli nie wprowadzilibyśmy litery “u”, czytalibyśmy wyraz pagar jako pachar, co byłoby błędem. Wprowadzenie litery “u” powoduje, że czytamy dane słowo page, pages itd

Inne czasowniki, które odmieniają się w taki sam sposób (ze zmianą ortograficzną) są np.:

• coger – brać, chwytać (coja, cojas, coja, cojamos, cojáis, cojan)
• llegar – przybywać (llegue, llegues, llegue, lleguemos, lleguéis, lleguen)

Czasowniki ze zmianą (o na ue, e na ie) w czasie Presente de Indicativo, zachowują go także w Presente de Subjuntivo, np.

Subjuntivo odmiana czasownika: PODER (móc).

• yo – pueda
• tú – puedas
• ella – pueda
• nosotros – podamos
• vosotros – podáis
• ellos/ellas/ustedes – puedan

Uwaga!

Nie wszystkie czasowniki odmieniają się w ten sam sposób. Niektóre czasowniki z trzeciej koniugacji (zakończone na IR), w których zachodzi zamiana e na ie albo o na ue w czasie Presente de Indicativo, mają zmianę e na i oraz o na u w czasie Presente de Subjuntivo w pierwszej i drugiej osobie liczby mnogiej.

Subjuntivo odmiana czasownika: MORIR – umrzeć

• yo – muera
• tú – mueras
• ella – muera
• nosotros – muramos
• vosotros – muráis
• ellos/ellas/ustedes – mueran

Subjuntivo odmiana czasownika: MENTIR – kłamać

• yo – mienta
• tú – mientas
• ella – mienta
• nosotros – mintamos
• vosotros – mintáis
• ellos/ellas/ustedes – mientan

Czasowniki z nieregularną pierwszą osobą liczby pojedynczej w czasie Presente de Indicativo, tworzą Presente de Subjuntivo od jej tematu (np. czasownik TENER, PONER, VENIR)

W czasie Presente de Indicativo, czasownik tener w pierwszej osobie liczby pojedynczej ma formę – tengo. Od tej formy, tworzy się kolejne osoby.

Należy “odciąć” końcówkę “o” i dodać końcówki odpowiednie dla Presente de Subjuntivo dla czasowników zakończonych -ER.

• yo – tenga
• tú – tengas
• ella – tenga
• nosotros – tengamos
• vosotros – tengáis
• ellos/ellas/ustedes – tengan

Inne czasowniki, które odmieniają się w taki sam sposób to np.:

• hacer – robić (haga, hagas, haga, hagamos, hagáis, hagan)
• decir – mówić (diga, digas, diga, digamos, digáis, digan)

Czasowniki z przegłosem ( e na i ) w czasie Presente de Indicativo posiadają przegłos w Presente de Subjuntivo we wszystkich osobach, np. REPETIR

Subjuntivo odmiana czasownika: REPETIR (powtarzać).

• yo – repita
• tú – repitas
• ella – repita
• nosotros – repitamos
• vosotros – repitáis
• ellos/ellas/ustedes – repitan

Inne czasowniki, które odmieniają się w taki sam sposób są np.:

• seguir – podążać, kontynuować (siga, sigas, siga, sigamos, sigáis, sigan)
• pedir – prosić (pida, pidas, pida, pidamos, pidáis, pidan)

Czasowniki całkowicie nieregularne

Część czasowników w trybie Presente de Subjuntivo ma formy całkowicie nieregularne. Możemy wyróżnić m.in.:

• ir – iść (vaya, vayas, vaya, vayamos, vayáis, vayan)
• saber – wiedzieć (sepa, sepas, sepa, sepamos, sepáis, sepan)
• ver – widzieć (vea, veas, vea, veamos, veáis, vean)
• ser – być (sea, seas, sea, seamos, seáis, sean)

Umiesz już odmieniać czasowniki w Presente de Subjuntivo. Teraz przyszedł czas na jego występowanie i użycie w zdaniach prostych i złożonych. Do dzieła!

Zastosowanie subjuntivo w zdaniach prostych

W zdaniach prostych występuje przede wszystkim po zwrotach wyrażających niepewność lub życzenia. Należą do nich między innymi:

• ojalá – oby
• quizás – być może
• tal vez – być może
• quizá – być może

Przykłady w zdaniach:

• Ojalá no llueva. Oby nie padało.
• Quizás Juan venga. Być może Juan przyjdzie.
• Quizá sea facil. Być może będzie to proste.
• Tal vez vayamos de vacaciones. Być może pojedziemy na wakacje.

Zastosowanie subjuntivo w zdaniach złożonych

O ile użycie subjuntivo w zdaniach prostych nie jest zbyt skomplikowane, to w zdaniach złożonych może powodować wiele problemów, z którymi przyjdzie Ci się zmierzyć.

W zdaniach złożonych subjuntivo występuje jeżeli podmioty zdania nadrzędnego i podrzędnego są różne. Brzmi to trochę enigmatycznie jednak wcale nie jest takie trudne. Chodzi o sytuacje, w których dochodzi do zmiany osoby albo rzeczy w zdaniu, np.

• Quiero que vayas de compras.
  Ja chcę abyś ty poszła po zakupy.
• Necesito unos pantalones que no sean viejos.
  Potrzebuję spodni, które nie byłyby stare.

W pierwszym zdaniu zmieniam osobę ze mnie na ciebie, natomiast w drugim zamieniłam siebie na spodnie i dlatego właśnie używam subjuntivo.

W przypadku zdań złożonych zastosowanie subjuntivo jest bardzo szerokie i można wyróżnić wiele sytuacji, w których trzeba je użyć. Zazwyczaj subjuntivo łączy się z określonymi frazami, których jest cała lista.

Zdaję sobie sprawę, że przyswojenie tej wiedzy nie będzie proste i dlatego wyszczególnię najważniejsze zwroty i podam przykłady ich użycia zarówno te “książkowe” jak i z życia wzięte.

Kiedy stosujemy subjuntivo

Użycie subjuntivo jest proste jeżeli nauczysz się w jakich sytuacjach najczęściej stosujemy ten tryb. Poniższa lista nie wyczerpuje wszystkich przypadków użycia subjuntivo. Niemniej jednak nauczenie się zdań i zwrotów będzie stanowiło podstawy do dalszej samodzielnej nauki.

#1 Po czasownikach wyrażających żal, radość, prośbę, żądanie, chęć. Także gdy udzielamy rady albo wyrażamy naszą wątpliwość, np.

• aconsejar que – radzić
• desear que – życzyć
• pedir que – prosić
• sentir que – żałować
• querer que – chcieć
• ordenar que – żądać

Przykłady w zdaniach:

• Te deseo que tengas suerte. Życzę Ci abyś miał szczęście.
• Te pido que vengas. Proszę Cię abyś przyszedł.
• Miguel duda que Ana tenga menos experiencia que Marta. Miguel wątpi, że Anna ma mniej doświadczenia niż Marta.
• Quiero que te vayas. Chcę abyś poszedł.

#2 Po czasownikach pensar i creer użytych w przeczeniu:

• No pienso que comas suficiente. Nie uważam, że jesz wystarczająco.
• No creo que seas feliz con Marco. Nie sądzę, że będziesz szczęśliwa z Markiem.

Obejrzyj ten filmik dla lepszego zrozumienia tematu.

#3 Po zwrotach:

• quiero uno que … – chcę jeden, który…
• es justo que – to sprawiedliwe, że
• es peligroso que – to niebezpieczne
• me da pena que – żałuję, że
• es raro que – dziwne, że
• me puede ocurrir que – może się zdarzyć, że
• es probable que – prawdopodobne, że
• es posible que – możliwe, że
• como si – jak gdyby
• para que – żeby
• por mucho que lo – ze względu na to, jak bardzo
• lo importante es que – najważniejsze aby miało

Przykłady w zdaniach:

• Es raro que Arturo no duerma. To dziwne, że Artur nie śpi.
• Es probable que haga sol por la tarde. To prawdopodobne, że będzie świecić słońce po południu
• Me da mucha pena que no pueda ir contigo. Żałuję, że nie mogę jechać z Tobą.
• Lo limpio para que no tengas que hacerlo. Sprzątam abyś ty nie musiał tego robić.
• Por mucho que lo quieras, no lo lograrás. Bez względu na to, jak bardzo będziesz się starać, nie osiągniesz tego.

#4 Po słowach:

• mientras – dopóki
• cuando – kiedy, gdy
• según – w miarę jak

jeżeli łączą dwa zdania, z których jedna czynność jest przyszła względem innej

• Mientras no lo hagas, no vuelvas a casa. Dopóki tego nie zrobisz, nie wracaj do domu.
• Cuando tenga tiempo y dinero, iré de vacaciones. Kiedy będę mieć czas i pieniądze, pojadę na wakacje.

#5 gdy wyrażamy jakiś stan emocjonalny albo uczucie względem kogoś albo czegoś.

• Siento mucho que no te hayan devuelto el dinero. Przykro mi, że nie oddali Ci pieniędzy.
• Me alegra que hayas venido. Cieszy mnie, że przyszłaś.

Opowiem Ci teraz historię, która pomoże zrozumieć użycie subjuntivo kiedy wyrażasz swoje uczucia.

Emocje i opinie towarzyszą nam każdego dnia. Codziennie zdarza się coś skomentować, pochwalić czy skrytykować i jest to naturalne. Naturalne jest także użycie w takich sytuacjach trybu subjuntivo jeżeli mówisz w języku hiszpańskim.

Wyobraź sobie, że masz się spotkać z przyjacielem, którego nie widziałeś kilka lat i jedziesz po niego na lotnisko. Gorączkowo wyczekujesz na lądowanie samolotu. Na lotnisku stoisz z balonami, kwiatami i kartką z napisem: Bienvenido! (Witaj!). Nagle wychodzą pasażerowie lotu, a w tłumie Twój przyjaciel.

Spontanicznie rzucasz mu się na szyję i mówisz:

• Me alegra que hayas venido. Cieszę się, że przyjechałeś.
• Me encanta que estés aquí. To wspaniale, że jesteś tutaj.
• Es estupendo que hayas conseguido venir aquí. To cudowne, że Ci się udało dotrzeć tutaj.
• Te deseo que quedes mucho tiempo en mi ciudad. Życzę Ci abyś został długo w moim mieście.

Subjuntivo zastosowanie ma także w sytuacji, kiedy Twój przyjaciel będzie wyjeżdżał. W Twoim sercu pojawi się zapewne smutek i żal, że tak szybko ktoś Cię opuszcza. Pojawią się więc emocje w stosunku do innej osoby. Na pożegnanie możesz powiedzieć:

• No quiero que te vayas. Nie chcę abyś odjeżdżała.
• Que tengas mucha suerte. Obyś miała dużo szczęścia.
• Que llegues bien a casa. Obyś dotarł bezpiecznie do domu.
• No olvides de mi. Nie zapomnij o mnie.

Zapamiętaj, że gdy chcesz wyrazić swoje emocje względem kogoś albo czegoś powinieneś użyć subjuntivo.

#6 Po czasownikach:

• ordenar
• rogar
• pedir
• aconsejar

gdy w określonym zdaniu wyrażony jest nakaz, zakaz, prośba czy polecenie

• Te pido que no lo hagas. Proszę Cię abyś tego nie robił.
• Le ordenó que saliera de casa. Nakazał mu aby wyszedł z domu.

Ile razy słyszałeś takie zdanie kiedy byłeś młody i Twoi rodzice czuwali abyś przypadkiem się nie przewrócił i nie pobrudził? Zapewne i Ty nie raz masz ochotę powiedzieć komuś aby czegoś nie robił albo inaczej się zachował. Często kogoś upominamy, przestrzegamy przed niebezpieczeństwem, konsekwencjami. W takich przypadkach należy użyć subjuntivo.

• No comas tantos dulces. Nie jedz tyle słodyczy.
• No bebas alcohol. Nie pij alkoholu.
• No vuelvas tarde. Nie wracaj późno.
• Te pido que no hables con desconocidos. Proszę Cię abyś nie rozmawiał z nieznajomymi.

Zauważ, że w tych zdaniach używasz form subjuntivo, które jednocześnie są formami trybu imperativo negativo.

#7 Gdy wyrażamy niepewność, wątpliwość, zdziwienie, życzenie, chęć, nadzieję i używamy czasowników: dudar, esperar, desear, querer.

• Esperamos que tengas buen viaje. Mamy nadzieję, że będziesz mieć dobrą podróż.
• Quiero que lo hagan sin ayuda. Chcę aby to zrobili bez pomocy.
• Espero que mi novio venga ahora. Mam nadzieję, że mój chłopak przyjdzie teraz.
• Te deseo que todo salga bien. Życzę ci aby wszystko poszło dobrze.

Zapewne nie jeden raz myślałeś o swojej drugiej połówce pomarańczy (media naranja). Wyobrażaliście sobie jaka ta osoba ma być, albo inaczej – jaką chcielibyście aby była. Kolor włosów, oczu, wzrost, ubiór, charakter.

Opisując taką osobę należy zastosować subjuntivo. Dlaczego? Ponieważ jest to wyobrażenie, może taka osoba nawet nie istnieje. Możesz powiedzieć, że chciałbyś aby była wysoka, miała określony kolor włosów, była muskularna itd. Czy taką osobę znajdziesz? Nie wiem. Zawsze warto próbować.

• Quiero que sea alta. Chcę aby była wysoka.
• Quiero que tenga los ojos oscuros. Chcę aby miała ciemne oczy.
• Quiero que tenga pecas. Chcę aby miała piegi.
• No quiero que tenga ojeras. Nie chcę aby miała cienie pod oczami.

Zauważ, że są to zdania, w których nie jest wyrażony stan rzeczywisty, lecz pewnego rodzaju życzenie, wyobrażenie. Jak pamiętasz z pierwszej części artykułu w takich zdaniach należy użyć formy subjuntivo.

Inne codzienne sytuacje, w których użyjesz subjuntivo

W sklepie z ubraniami ( En la tienda de ropa )

Podobnym przykładem wyrażającym życzenie może być realna scena w sklepie odzieżowym. Wyobraź sobie, że wchodzisz do sklepu z sukienkami i chcesz kupić jakąś sukienkę. Nie wiesz dokładnie jaka ona ma być ale masz pewne wyobrażenie o niej (być może jeszcze takiej nikt nigdy nie uszył – czasem wyobraźnia może ponieść nas bardzo daleko).

Mówisz więc pracownicy sklepu, że szukasz sukienki, która byłaby np. długa. Najlepiej aby była koloru turkusowego i była z jedwabiu. Możesz też określić dodatki jakie ma posiadać i inne cechy, które Cię interesują. Czy taka sukienka jest w tym sklepie? Nie wiemy i dlatego używamy subjuntivo.

• Busco un vestido que sea de color turquesa. Szukam sukienki, która byłaby koloru turkusowego.
• Necesito un vestido que tenga muchos decoraciones. Potrzebuję sukienki, która miałaby dużo dekoracji.
• Quiero un vestido que no sea muy cortito. Chcę sukienkę, która byłaby bardzo krótka.
• Lo importante es que sea de seda. Najważniejsze jest aby była z jedwabiu.

Coraz częściej na portalach społecznościowych tworzy się grupy, w których szukamy i sprzedajemy odzież i obuwie.  Ile razy widziałaś post w stylu: “Szukam sukienki na wesele, najlepiej czerwonej, średniej długości. Może być na ramiączka – ale tylko cienkie. Ważne aby nie była babcina.” W głowie od razu rodzi się pytanie – Co to znaczy babcina? I czy te co ja wystawiam nie zostaną tak odebrane? Czy potencjalna klientka znajdzie czerwoną sukienkę z tej epoki? Nie wiemy!

Czy w takich ogłoszeniach należy użyć subjuntivo? Oczywiście tak.

Poszukuje się pracowników z doświadczeniem ( Se busca trabajadores que tengan experiencia )

Subjuntivo jest trybem, który występuje bardzo często przy ogłoszeniach o pracę. Wyobraź sobie, że jesteś szefem dużej korporacji i masz mnóstwo rzeczy na głowie. Sprawy kadrowe, finansowe, marketingowe i wiele, wiele innych. Nie zawsze wszystko pamiętasz i dlatego bardzo potrzebujesz pomocy. Postanawiasz więc poszukać asystentki ale masz wiele wymagań. Chcesz aby miała doświadczenie na podobnym stanowisku, najlepiej aby znała 3 języki obce, aby umiała pracować pod presją stresu. Życzysz sobie aby była to osoba punktualna, zaradna i kreatywna. W ogłoszeniu o pracę użyjesz trybu subjuntivo w takich zdaniach jak:

• Se busca una persona que sea creativa. Poszukuje się osoby kreatywnej (która byłaby kreatywna).
• Se necesita gente que esté dispuesta a trabajar en equipo y viajar. Potrzebuje się ludzi gotowych do pracy w grupie i wyjazdów.
• Queremos una persona que sepa tres idiomas extranjeros. Chcemy osoby, która zna trzy języki obce.

We wszystkich tych zdaniach wyrażasz życzenie czegoś (pracownika kreatywnego, gotowego do podróży, znającego języki obce) i dlatego musisz użyć tryb subjuntivo.

Kiedy subjuntivo, a kiedy indicativo?

Jak rozpoznać kiedy użyć subjuntivo a kiedy indicativo? Przecież są zdania, które dopuszczają obie formy. Pytanie, która jest poprawna. Odpowiedź brzmi – obie. Zmianie ulega znaczenie obu zdań.

Sytuacje takie występują między innymi w zdaniach połączonych określonymi spójnikami, np. aunque. Spójrz na przykłady:

• Aunque hace mucho frío vamos al patio para jugar. Chociaż jest bardzo zimno, idziemy na patio aby się bawić.
• Aunque haga mucho frío vamos al patio para jugar. Chociaż byłoby zimno, pójdziemy na patio aby się bawić.

Kolejnym przykładem są tzw. zdania czasowe. W zależności czy mówimy o czynnościach, które będą miały miejsce w przyszłości albo takich, które mamy w zwyczaju robić, używamy odpowiednio subjuntivo i indicativo.

• Cuando venga comeremos pizza. Kiedy przyjdzie, zjemy pizzę.
• Cuando viene Manuela siempre comemos pizza. Kiedy przychodzi Manuela, zawsze jemy pizzę.

Na zakończenie wierszyk, który sugeruję nauczyć się na pamięć

Subjuntivo używamy,
gdy pewności wciąż nie mamy
Powątpiewam, czy mnie kocha
Dudo que me quiera, szlochasz

Nie sądzimy, że odejdziesz
Ani, że nic nie zdobędziesz
No pensamos que te vayas,
ni que más fracasos hayas

Także kiedy czegoś chcemy
Albo gdy rozkazujemy
Quiero que no sepa nada
De mi casa en Granada

Te ordeno que me quieras
Każę byś mnie lubił, teraz!
Te pido que no te quedes
(Może zostać twój Mercedes)

Też gdy sądy wydajemy,
To jest złe, wyrokujemy!
Está mal que bebas vodka!
Coca-cola jest za słodka

Es injusto que lo tengas
Está bien que no hoy no venga.
Es probable que me bese,
Lolita… no me parece.

Subjuntivo też tam będzie,
gdzie zakupów pełno wszędzie.
Nie łap Zośki za spódnicę,
No lo hagas! Znaj granicę.

Pójdzie przy uczuciach także,
Cieszę się, że pada szwagrze.
Me alegro de que llueva,
Bo pracować już nie trzeba.

Que te cases, no me gusta,
Głupi jesteś jak kapusta…
Ojalá cambies de novia,
Por la guapa de Varsovia!

I ostatnia ważna sprawa,
Gramatyka to podstawa!

źródło: Hiszpańska gramatyka inaczej, wydawnictwo Preston Publishing
autor: Aleksandra Srokowska

Subjuntivo możesz też ćwiczyć przez słuchanie piosenek. Podrzucam Ci “A Dios le pido” w wykonaniu Juanesa. Miłego słuchania.